Wim Rouw van De Klinker: ‘Je moet het soms anders durven doen’

Wim Rouw (62) is als missionair werker in dienst van het Leger des Heils. In die hoedanigheid brengt hij veel uren door in buurthuiskamer De Klinker aan de Klimopstraat in Wezep. “We bouwen hier aan een laagdrempelige geloofsgemeenschap. Het is een prima onderkomen, maar we zitten wel een beetje verscholen. Gelukkig mogen we een stuk van het schoolplein gebruiken en dat gaan we inrichten als terras. Dat willen we buurtvriendelijk maken.”

Barry Wensink

Wim Rouw komt uit een christelijk gezin en ging op jonge leeftijd al met zijn ouders mee naar de plaatselijke Dorpskerk. “Ik heb de basisgedachte van het geloof van huis uit meegekregen. Vervolgens ben ik zelf gaan zoeken naar wat het beste bij me past. Ik ontdekte dat de God uit de Bijbel niet iemand is met een lange baard en een kort lontje die boos naar beneden kijkt. God is liefde. Zijn genade in Jezus Christus is groter dan onze onvolkomenheden.”

De geboren en getogen Wezeper spreekt over een proces dat tientallen jaren duurde. “Het geloof moet van je verstand naar je hart zakken. Door mijn werk als koordirigent werd dit proces met name gestimuleerd. De teksten die we zongen gingen altijd over de liefde en genade van God, waardoor mijn ogen steeds meer bij Jezus uitkwamen. Ik maakte daarnaast muziek met een soort van Jostiband dat bestond uit mensen met een beperking. We hadden een breed repertoire en zongen ook christelijke muziek.”

Wim Rouw werkte een tijdje op een school met moeilijk opvoedbare kinderen. Hij gaf er muziekles. “Ik kwam tot goede gesprekken met die jongeren en de muziekles veranderde soms in een godsdienstles.” 

Op de plek aan de Stationsweg waar nu de Wezeper Veste gevestigd is, stond vroeger jeugdgebouw Slash. Daar begon het Leger des Heils destijds, onder leiding van een korpsofficier, laagdrempelige bijeenkomsten voor gelovigen en niet-gelovigen. Het was de voorloper van hetgeen zich nu afspeelt in De Klinker. Wim Rouw werd er samen met zijn vrouw Willie vrijwilliger en ze organiseerden de zondagse samenkomsten.  

Ruim twee jaar geleden werd het schoolgebouw aan de Klimopstraat het nieuwe onderkomen. Daar wordt gebruik gemaakt van twee voormalige klaslokalen. De missie werd ‘Geloven in de buurt’. De korpsofficier vertrok en Wim Rouw werd de nieuwe eindverantwoordelijke. Belangstellenden van alle leeftijden kunnen er (bijna) dagelijks terecht voor een goed gesprek, samen koffie drinken etc. Ook is er verkoop van tweedehands kleding tegen lage prijzen. “Er zijn handwerk- en crea-activiteiten, maar ook momenten voor zingeving. Om de twee weken is er de Klinkerkids waar kinderen uit de buurt komen voor activiteiten. Er is een zondagse geloofsontmoeting waar we elkaar ontmoeten en ons geloof kunnen beleven. Tijdens zo’n dienst neem ik de rol van voorganger.” Ook samen eten (Sam-Sam) voor en met alleenstaanden en samen zingen vindt er plaats. “We willen sociaal en maatschappelijk, maar ook praktisch een steunpunt zijn voor de buurt. ‘De buurt’ kan altijd bij ons terecht voor kleine klusjes. In totaal zijn er zo’n 35 vrijwilligers.”

Toen Wim Rouw in februari 2020 ‘gas wilde geven’ met de buurthuiskamer, deed corona intrede. In een tijd waarin ontmoeting en verbinding lastig was, ging het echtpaar Rouw via Facebook live zingen, muziek maken en ook de geloofsontmoeting houden. “Er kwamen veel positieve reacties en nog steeds doen we dat eenmaal per twee weken. Niet meer vanuit huis, maar hier in De Klinker. Mensen kunnen er nu ook live bij zijn. Weet je, voor God is corona geen probleem. Hij vindt altijd andere manieren om ons te bereiken. Wij moeten creatief zijn en het soms anders durven doen.”